Zdecydowana większość osób po 60. roku życia skarży się na szwankujący wzrok.

Osoby starsze zmagają się w mniejszym lub większym stopniu z objawami przynajmniej jednej z opasłej listy chorób oczu. Warto zadać pytanie – dlaczego z wiekiem wzrok ulega pogorszeniu? Mają na to wpływ przede wszystkim czynniki genetyczne i fizjologiczne. Jeśli w Twojej rodzinie ktoś cierpi na jaskrę, znajdujesz się wówczas w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia tego schorzenia. Z drugiej strony, pogarszanie się wzroku związane jest z procesem starzenia. Zdarza się, że z tego powodu ludzie nie decydują się na żadne formy leczenia, kierowani myślą, że taka jest kolej rzeczy. Z kolei młodzi ludzie nie zwracają uwagi, na jak szkodliwe czynniki wystawiają swoje oczy. Nie dbają o to, że po osiągnięciu dojrzałości często daje się we znaki to, co zaniedbuje się w czasach młodości. O wzrok powinno się więc dbać przez całe życie. Jeśli pojawiają się problemy, to – niezależnie od wieku – należy udać się do okulisty, co ma szansę nas uchronić przed poważnymi powikłaniami. Warto pamiętać o tym, że nawet najbardziej powszechne choroby mogą prowadzić do ślepoty.

 

Prezbiopia
Prezbiopia, nazywana też starczowzrocznością, to problem z widzeniem z bliskiej odległości. Jej przyczyną jest utrata elastyczności soczewki naszych oczu. Proces ma miejsce przez całe życie, jednak zaczyna dawać się we znaki zwykle po czterdziestce. Najbardziej charakterystycznym objawem prezbiopii jest konieczność odsuwania od siebie tekstu, by ułatwić sobie czytanie.
Prezbiopii niestety nie da się całkowicie zatrzymać. Można jednak zniwelować i opóźnić jej objawy, zmniejszając – o ile to możliwe – ilość czynników, które wpływają niekorzystnie na elastyczność soczewki. Do tych czynników należą antydepresanty, leki przeciwhistaminowe oraz alkohol. Długotrwała ekspozycja na światło komputerów i telefonów również może przyśpieszać postępowanie starczowzroczności.

 

Zaćma
Najczęstszym rodzajem zaćmy jest zaćma starcza. Pojawia się zwykle po 50. roku życia. Charakterystyczne objawy to między innymi zamglony obraz, zaburzenia w ocenie odległości, zmiana koloru źrenicy z czarnego na szarobiały. Tak samo jak w przypadku prezbiopii – nie mamy wpływu na jej powstawanie. Możemy jedynie zmniejszyć ryzyko wystąpienia zaćmy, stosując odpowiednią dietę np. dbając o wysoki poziom witaminy C w organizmie, pijąc zieloną herbatę, ograniczając węglowodany, a przede wszystkim wykluczając palenie papierosów.
Co jednak jeśli zaćma zacznie postępować i utrudniać nam codzienne funkcjonowanie? W takim wypadku należy rozważyć zabieg chirurgicznego usunięcia zaćmy. Operacja zaćmy za granicą polega na usunięciu zmętniałej soczewki i zastąpieniu jej nową, dobraną w zależności od preferencji pacjenta. Obecnie to jedyny skuteczny sposób leczenia zaćmy.

 

Jaskra
Jaskra to choroba, której przyczyną jest uszkodzenie nerwu wzrokowego, zwykle spowodowane zbyt wysokim ciśnieniem w gałce ocznej. Ilość chorych na jaskrę rośnie wraz z wiekiem, a wśród osób szczególnie narażonych na zapadnięcie na to schorzenie znajdują się m.in. cukrzycy, osoby obciążone genetycznie, narażone na stres, borykające się z problemami ciśnieniowymi oraz migrenowcy. Charakterystyczne dla jaskry jest widzenie aureoli wokół źródeł światła, zaczerwienienie i bóle oka oraz zwężenie pola widzenia (widzenie tunelowe). Największym niebezpieczeństwem jaskry jest, paradoksalnie, brak objawów. Typowe dla tego schorzenia jest występowanie jego symptomów w późnych stadiach. Dlatego najlepszą ochroną przed jaskrą są regularne badania wzroku.

 

Zwyrodnienie plamki żółtej (AMD)
Zwyrodnienie plamki żółtej ma bezpośredni związek z wiekiem. Wskazuje na to chociażby angielskie rozwinięcie akronimu – AMD, czyli age-related macular degeneration. W późnych latach życia procesy fizjologiczne w komórkach nerwu wzrokowego ulegają zaburzeniu. Uszkodzenie plamki żółtej sprawia, że widzenie na wprost, ostrość obrazów oraz rozpoznawanie kolorów zaczyna szwankować. Jest to wysoce niebezpieczna choroba oczu, gdyż to właśnie ona najczęściej prowadzi do nieodwracalnej ślepoty.
Ryzykiem zapadnięcia na AMD najbardziej obciążone są osoby, u których w rodzinie choroba już występowała, osoby z nadciśnieniem, cukrzycy, osoby otyłe oraz palące.
Jak dotąd nie ma metody, która pozwoliłaby na skuteczne leczenie AMD. Jednak gdy choroba zostaje zdiagnozowana wcześnie, możliwe jest zahamowanie jej rozwoju. Tak jak w przypadku innych chorób – najlepszym czynnikiem zapobiegającym zwyrodnieniu plamki żółtej jest profilaktyka i częste badania.